De eerste stagedag
Door: Robin Harmsen
Blijf op de hoogte en volg Robin
16 Februari 2015 | Zuid-Afrika, Grabouw
Om half acht kwam Paddy ons ophalen om naar de stageschool te gaan. Ik zit samen met Rens en Teun op Groenberg high. Groenberg high is een grote school met ongeveer 1750 leerlingen. We werden begeleid naar de lerarenkamer en meteen werden wij door verschillende docenten enthousiast begroet. Ze waren heel open en aardig en maakten meteen grapjes. Dit gaf ons allen het gevoel dat wij hier heel welkom zijn. Ik moet zeggen dat Zuid-Afrikaners hele aardige en warme mensen zijn.
Om 8 uur zouden de lessen beginnen (hier wordt het ‘periods’ genoemd, dat is best verwarrend). Maar we hadden eerst een stafmeeting. De directeur en de onderdirecteur gingen eerst allemaal dingen bespreken. Dit werd afgesloten met een gebed. Vervolgens ging ik samen met mijn begeleider Anton naar het lokaal. De lokalen hier zijn klein en de klassen groot. De gemiddelde grootte van een klas is hier 45 leerlingen. De leerlingen zitten schoolbankjes. Als er te weinig schoolbankjes zijn dan delen leerlingen een schoolbankje.
Halverwege de tweede les was er een algemene ontmoeting in de aula voor de bovenbouw. Toen ik aan kwam lopen hoorde ik de gospelmuziek al vanuit de aula komen. In de aula stonden ongeveer 800 leerlingen te zingen en te dansen. Het waren allemaal zwarte en/of gekleurde mensen. Ik, Rens en Teun zijn de enige blanken die daar rondlopen. Toen alle leerlingen binnen waren, ging de muziek uit en nam de directeur het woord. Het was een lange speech over respect voor ouderen en voor god. Vervolgens ging het over de kracht van de individu en de natie. Op deze school wordt er heel veel aandacht besteed aan positivisme. Ze proberen leerlingen te motiveren om hun best te doen op school. Alleen zo kunnen de leerlingen uit hun situatie komen. Alleen dan kunnen leerlingen Zuid-Afrika als één land verder helpen naar een betere toekomst.
Na deze ontmoeting, die ongeveer één uur duurde en één keer in de twee/drie weken zal plaatsvinden. Zijn we terug gegaan naar het klaslokaal. De lessen vinden plaats in het Afrikaans. Mijn begeleider spreekt luid en duidelijk en is goed te volgen. De leerlingen kan ik minder goed verstaan. Tijdens de lessen viel mij twee dingen op: de docent en de leerlingen zijn trots dat ze Afrikaans spreken en ze doen allemaal een beetje denigrerend over de Xhosa en de Zulu.
Ik heb een aardige begeleider. Anton is denk ik eind 30 en spreekt goed Engels en Afrikaans. Hij is heel open, warm en enthousiast. Hij heeft aangegeven dat ik veel Europese geschiedenis aan de leerlingen in het Engels ga geven. De school heeft een grote donatie gehad, met dat geld komen er in enkele lokalen Smartborden. Anton heeft weinig ervaring met PowerPoint en Smartborden. Hij vroeg meteen of ik hem daarmee wilde helpen en of ik mijn PowerPoints van mijn vorige stages met hem wilde delen.
Ik heb ook nog een andere begeleider. Hij is ook de onderdirecteur op deze school. En woensdag krijg ik een rooster met mijn tijden. Dan weet ik ook hoeveel uren ik draai.
Toen we klaar waren gingen we naar huis. Daar lagen de andere mensen van ons huis lekker te chillen in de zon. Wij zijn daar ook bij gaan liggen. Aan het einde van de middag heb ik met een aantal mensen Grabouw verkend. In Grabouw is helaas weinig te beleven. Het is een arm stadje met een werkloosheidspercentage van 70%.
Ondertussen hebben we met de Grabouw-groep een soort sportgroep opgericht. Samantha heeft een fitnessprogramma meegenomen en dat gaan we met een aantal mensen doen.
Internet is hier heel traag. Zo traag dat ik geen foto’s kan uploaden. Dit vind ik heel jammer want ik heb heel veel mooie foto’s die ik graag wil delen.
Om 8 uur zouden de lessen beginnen (hier wordt het ‘periods’ genoemd, dat is best verwarrend). Maar we hadden eerst een stafmeeting. De directeur en de onderdirecteur gingen eerst allemaal dingen bespreken. Dit werd afgesloten met een gebed. Vervolgens ging ik samen met mijn begeleider Anton naar het lokaal. De lokalen hier zijn klein en de klassen groot. De gemiddelde grootte van een klas is hier 45 leerlingen. De leerlingen zitten schoolbankjes. Als er te weinig schoolbankjes zijn dan delen leerlingen een schoolbankje.
Halverwege de tweede les was er een algemene ontmoeting in de aula voor de bovenbouw. Toen ik aan kwam lopen hoorde ik de gospelmuziek al vanuit de aula komen. In de aula stonden ongeveer 800 leerlingen te zingen en te dansen. Het waren allemaal zwarte en/of gekleurde mensen. Ik, Rens en Teun zijn de enige blanken die daar rondlopen. Toen alle leerlingen binnen waren, ging de muziek uit en nam de directeur het woord. Het was een lange speech over respect voor ouderen en voor god. Vervolgens ging het over de kracht van de individu en de natie. Op deze school wordt er heel veel aandacht besteed aan positivisme. Ze proberen leerlingen te motiveren om hun best te doen op school. Alleen zo kunnen de leerlingen uit hun situatie komen. Alleen dan kunnen leerlingen Zuid-Afrika als één land verder helpen naar een betere toekomst.
Na deze ontmoeting, die ongeveer één uur duurde en één keer in de twee/drie weken zal plaatsvinden. Zijn we terug gegaan naar het klaslokaal. De lessen vinden plaats in het Afrikaans. Mijn begeleider spreekt luid en duidelijk en is goed te volgen. De leerlingen kan ik minder goed verstaan. Tijdens de lessen viel mij twee dingen op: de docent en de leerlingen zijn trots dat ze Afrikaans spreken en ze doen allemaal een beetje denigrerend over de Xhosa en de Zulu.
Ik heb een aardige begeleider. Anton is denk ik eind 30 en spreekt goed Engels en Afrikaans. Hij is heel open, warm en enthousiast. Hij heeft aangegeven dat ik veel Europese geschiedenis aan de leerlingen in het Engels ga geven. De school heeft een grote donatie gehad, met dat geld komen er in enkele lokalen Smartborden. Anton heeft weinig ervaring met PowerPoint en Smartborden. Hij vroeg meteen of ik hem daarmee wilde helpen en of ik mijn PowerPoints van mijn vorige stages met hem wilde delen.
Ik heb ook nog een andere begeleider. Hij is ook de onderdirecteur op deze school. En woensdag krijg ik een rooster met mijn tijden. Dan weet ik ook hoeveel uren ik draai.
Toen we klaar waren gingen we naar huis. Daar lagen de andere mensen van ons huis lekker te chillen in de zon. Wij zijn daar ook bij gaan liggen. Aan het einde van de middag heb ik met een aantal mensen Grabouw verkend. In Grabouw is helaas weinig te beleven. Het is een arm stadje met een werkloosheidspercentage van 70%.
Ondertussen hebben we met de Grabouw-groep een soort sportgroep opgericht. Samantha heeft een fitnessprogramma meegenomen en dat gaan we met een aantal mensen doen.
Internet is hier heel traag. Zo traag dat ik geen foto’s kan uploaden. Dit vind ik heel jammer want ik heb heel veel mooie foto’s die ik graag wil delen.
-
17 Februari 2015 - 14:53
Karin Bernet:
Indrukwekkend!!! Wat een ervaring!!!! -
17 Februari 2015 - 23:03
Je Moeder:
Leuk Robin!!! -
18 Februari 2015 - 10:16
Opa Japie:
Beste jongen, Ik heb jou verslagje gelezen hartstikke goed . Je eerste indruk was goed behoud de kop er goed bij. Deze tijd gaat snel voorbij.
Groetjes opa
-
18 Februari 2015 - 10:58
Betty La-Ramee:
Great to hear about your adventures Robin. Keep the info up to date.
-
18 Februari 2015 - 12:23
Oma:
Hallo Robin
Wat fijn en leuk dat ik nu met jou contact heb. .Ik vind het fijn voor je dat het goed gaat ik lees het bericht en proef eruit dat het een hele indruk heeft ik kan dat goed voorstellen omdat wij daar ook geweest zijn .het ga je goed veel liefs van Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
